All posts by

Ik nomineer ‘perspectief’ alvast voor woord van het jaar. Getouwtrek over de betekenis van een woord, en de praktijk op basisscholen in Amsterdam-Noord.

De besmettingscijfers laten zich lezen als de omgekeerde van onze gemeenschappelijke leercurve. Over de effectiviteit van expliciet en impliciet leren.

Ik bevind me in het oog van de storm. Iedere dag komen mijn leerlingen bij mij op adem met hun tong op hun schoenen.

De invoering van de avondklok bracht beelden van jongens die in steden stenen door winkelruiten en naar politieagenten gooiden: jongen + steen = gooien?

Impliciete en expliciete processen vragen verschillende (bege)leiding. Over de rol van de docent in relatie tot het soort (leer)proces.

Dat kinderen hun vrije hand gaan inzetten voor balans of timing, kan jaren duren. Wat een onverdraaglijke tijdverspilling – over laterale ontwikkeling nu en later.

De lockdown definieerde ons begrip ‘tijd’ opnieuw. Het nieuwe normaal vraagt iets veel ingrijpenders: het toepassen van dat nieuwe tijdsbegrip. Zo snel mogelijk, dat wel.

Het gebrek aan contact begint ons op te breken. Over hoe we geraakt en aangeraakt worden op het kunstgras van theater en tennisbaan.

In tijden van corona zoeken we manieren om in beweging te blijven. Op mijn afgestofte rollerskates krabbel ik door Spaarnwoude en denk na over spiegelneuronen.

Nederland heeft het coronavirus. Gisteren is aangekondigd dat het volgen van de richtlijnen ter bestrijding ervan desnoods wordt afgedwongen. Bewindslieden vertelden onomwonden dat ze van